De Exmoor pony: een unieke oerpony
De Exmoor pony is de rechtstreekse afstammeling van de oerpony's van West-Europa, die op bijvoorbeeld de rotsschilderingen van Lascaux te zien zijn. Er zijn fossielen van deze oerpony gevonden die 130.000 tot 6.500 jaar oud zijn (Speed & Speed, 1977; Ebhardt, 1962). De kiezen en beenderen van de Exmoor pony vertonen veel gelijkenis met die van deze Pleistocene pony's. Dit is met name te zien aan het onderbeen van de Exmoor pony, dat veel dikker is dan dat van gedomesticeerde ponyrassen (bron: Hans Hovens, http://www.exmoorpony.nl/Zoogdier_Exmoorpony.pdf).
Ook de kaak is anders dan die van de latere paarden- en ponyrassen: de kiezen van de Exmoor pony staan vrij recht en diep in een brede kaak. Ook is de Exmoor pony het enige nog levende ponyras, waarbij het begin van de ontwikkeling van een 7e kies te zien is. Dit begin van een 7e kies in de kaak wordt ook gezien bij fossielen die in Noord-Amerika zijn gevonden (bron: Bonnie L. Hendricks, International Encyclopedia of Horse Breeds).
Dit alles maakt de Exmoor pony tot een unieke oerpony. Ze zijn zeer gehard en krijgen bijvoorbeeld een enorme wintervacht. Hierdoor zijn ze geschikt voor het begrazen van natuurgebieden: ze kunnen lange tijd overleven zonder verzorging door mensen. De twee oudste pony's van de geredde kudde, Sweetie en Sabia, hebben respectievelijk 17 en 14 jaar zonder verzorging in het wild geleefd.
De Exmoor pony is de rechtstreekse afstammeling van de oerpony's van West-Europa, die op bijvoorbeeld de rotsschilderingen van Lascaux te zien zijn. Er zijn fossielen van deze oerpony gevonden die 130.000 tot 6.500 jaar oud zijn (Speed & Speed, 1977; Ebhardt, 1962). De kiezen en beenderen van de Exmoor pony vertonen veel gelijkenis met die van deze Pleistocene pony's. Dit is met name te zien aan het onderbeen van de Exmoor pony, dat veel dikker is dan dat van gedomesticeerde ponyrassen (bron: Hans Hovens, http://www.exmoorpony.nl/Zoogdier_Exmoorpony.pdf).
Ook de kaak is anders dan die van de latere paarden- en ponyrassen: de kiezen van de Exmoor pony staan vrij recht en diep in een brede kaak. Ook is de Exmoor pony het enige nog levende ponyras, waarbij het begin van de ontwikkeling van een 7e kies te zien is. Dit begin van een 7e kies in de kaak wordt ook gezien bij fossielen die in Noord-Amerika zijn gevonden (bron: Bonnie L. Hendricks, International Encyclopedia of Horse Breeds).
Dit alles maakt de Exmoor pony tot een unieke oerpony. Ze zijn zeer gehard en krijgen bijvoorbeeld een enorme wintervacht. Hierdoor zijn ze geschikt voor het begrazen van natuurgebieden: ze kunnen lange tijd overleven zonder verzorging door mensen. De twee oudste pony's van de geredde kudde, Sweetie en Sabia, hebben respectievelijk 17 en 14 jaar zonder verzorging in het wild geleefd.
Bedreigde diersoort
Wilde pony's in Exmoor, Engeland worden voor het eerst genoemd in het "Domesday book". Daarna is er weinig schriftelijk over Exmoor pony's vastgelegd, maar documenten vanaf 1500 en later tonen aan dat er soms wel duizend pony's op de heide leefden.
In 1921 werd de Exmoor Pony Society opgericht om het ras zuiver te houden en te promoten. Enige tijd het heel goed met de pony's, maar tijdens en na de oorlogsjaren maakten de pony's een moeilijke tijd door als gevolg van afwezige eigenaars, schietgrage soldaten en slagers die de pony's slachtten om tijdens de rantsoenering toch vlees te kunnen verkopen. In 1946 waren er nog maar ongeveer 50 pony's over.
Gelukkig werd het ras gered door Mary Etherington en een paar andere toegewijde fokkers. De aantallen groeiden geleidelijk. Momenteel zijn er wereldwijd ongeveer 2000 geregistreerde Exmoor pony's. Dit lijkt misschien veel, maar de Exmoor pony is nog steeds een bedreigde diersoort.
Wilde pony's in Exmoor, Engeland worden voor het eerst genoemd in het "Domesday book". Daarna is er weinig schriftelijk over Exmoor pony's vastgelegd, maar documenten vanaf 1500 en later tonen aan dat er soms wel duizend pony's op de heide leefden.
In 1921 werd de Exmoor Pony Society opgericht om het ras zuiver te houden en te promoten. Enige tijd het heel goed met de pony's, maar tijdens en na de oorlogsjaren maakten de pony's een moeilijke tijd door als gevolg van afwezige eigenaars, schietgrage soldaten en slagers die de pony's slachtten om tijdens de rantsoenering toch vlees te kunnen verkopen. In 1946 waren er nog maar ongeveer 50 pony's over.
Gelukkig werd het ras gered door Mary Etherington en een paar andere toegewijde fokkers. De aantallen groeiden geleidelijk. Momenteel zijn er wereldwijd ongeveer 2000 geregistreerde Exmoor pony's. Dit lijkt misschien veel, maar de Exmoor pony is nog steeds een bedreigde diersoort.
De Exmoor pony's van It Fryske Gea
De Exmoor pony's die de stichting momenteel onder haar hoede heeft zijn afkomstig van natuurbeheerorganisatie It Fryske Gea.
In de negentiger jaren besloot It Fryske Gea Exmoor pony's te gaan gebruiken voor het begrazen van enkele van haar natuurgebieden, en tegelijkertijd mee te doen met het fokprogramma van de Engelse Exmoor Pony Society om deze bedreigde diersoort voor uitsterven te behoeden. Een jonge hengst en enkele jonge merries werden uit Engeland geïmporteerd. Deze eerste kudde graasde in natuurgebied Mandeveld in Bakkeveen. Fuego (ter adoptie) en Happy Heather (geadopteerd door Joyce in Normandië) zijn afkomstig uit deze kudde. Happy Heather is zelfs de dochter van een van deze eerste uit Exmoor geïmporteerde merries.
De andere geredde pony's zijn afkomstig van de Delleboersterheide, waar It Fryske Gea ook al jarenlang Exmoor pony's voor de begrazing gebruikt. Op dit moment graast er een Exmoor ponykudde van 16 merries zonder hengst. Het weghalen van de hengst was nodig, want er is momenteel geen afzetmogelijkheid voor met name de hengstveulens.
Exmoor pony's zijn leergierig, intelligent en lenig en hebben een rustig karakter. Doordat ze jarenlang ongestoord in kuddes in het wild hebben geleefd, is hun sociale gedrag nog helemaal intact. Ze zijn puur en hebben een sterk kudde-instinct. Dit alles maakt de Exmoor pony tot een zeer bijzonder ponyras. Een ontmoeting met een Exmoor pony is een indrukwekkende en unieke ervaring.
De Exmoor pony's die de stichting momenteel onder haar hoede heeft zijn afkomstig van natuurbeheerorganisatie It Fryske Gea.
In de negentiger jaren besloot It Fryske Gea Exmoor pony's te gaan gebruiken voor het begrazen van enkele van haar natuurgebieden, en tegelijkertijd mee te doen met het fokprogramma van de Engelse Exmoor Pony Society om deze bedreigde diersoort voor uitsterven te behoeden. Een jonge hengst en enkele jonge merries werden uit Engeland geïmporteerd. Deze eerste kudde graasde in natuurgebied Mandeveld in Bakkeveen. Fuego (ter adoptie) en Happy Heather (geadopteerd door Joyce in Normandië) zijn afkomstig uit deze kudde. Happy Heather is zelfs de dochter van een van deze eerste uit Exmoor geïmporteerde merries.
De andere geredde pony's zijn afkomstig van de Delleboersterheide, waar It Fryske Gea ook al jarenlang Exmoor pony's voor de begrazing gebruikt. Op dit moment graast er een Exmoor ponykudde van 16 merries zonder hengst. Het weghalen van de hengst was nodig, want er is momenteel geen afzetmogelijkheid voor met name de hengstveulens.
Exmoor pony's zijn leergierig, intelligent en lenig en hebben een rustig karakter. Doordat ze jarenlang ongestoord in kuddes in het wild hebben geleefd, is hun sociale gedrag nog helemaal intact. Ze zijn puur en hebben een sterk kudde-instinct. Dit alles maakt de Exmoor pony tot een zeer bijzonder ponyras. Een ontmoeting met een Exmoor pony is een indrukwekkende en unieke ervaring.